In CAO’s en/of bedrijfsreglementen en arbeidscontracten staan afspraken van werknemers en werkgevers over wat zij over en weer van elkaar mogen verwachten. Beide partijen dienen zich aan de regeling te houden als een van deze afspraakvormen is vastgelegd in een regeling. Indien er niets specifieks is geregeld geldt de algemene wet- en regelgeving. De werknemer hoort in de basis altijd met de werkgever in gesprek te gaan. Als die dat niet doet komt de werknemer zijn verplichting niet na. Die heeft op vooraf afgesproken tijdstippen immers vaardigheden en diensten aangeboden tegen betaling in geld en eventueel goederen (zoals gereedschap, een auto van de zaak of een mobiele telefoon). Het kan uiteraard voorkomen dat een werknemer de afspraken die zijn vastgelegd in de overeenkomst door ziekte niet kan nakomen.
Het is dan niet toegestaan om een gesprek met de werkgever te weigeren tijdens ziekte, want de werknemer heeft de verplichting toe te lichten waarom die vindt dat hij niet kan werken. Ook dienen er afspraken over het vervolg te worden gemaakt.
Welke informatie moet de werknemer bij ziekmelding geven?
Bij een ziekmelding hoeft de werknemer in het gesprek met de werkgever niet te vertellen wat de klachten zijn. Aangeven welke taken hij niet kan uitvoeren en wat hem daarin beperkt volstaat. De werknemer kan bijvoorbeeld een melding doen dat hij geen hele dagen kan werken, veroorzaakt door een oorzaak zoals een arm die niet goed kan worden gebruikt omdat de pols in het gips zit of slecht slapen. Het is de werkgever niet toegestaan om medische informatie op te vragen. De vraag of de medewerker de huisarts heeft bezocht, mag ook niet worden gesteld. De werkgever mag wel vragen of de ziekte het gevolg is van een arbeidsongeval en of de werknemer adequate behandeling heeft gezocht. De werkgever heeft recht op die informatie omdat hij het recht op loondoorbetaling moet vaststellen. Daarom moet de werknemer duidelijk maken welke beperkingen er zijn. Als dit bekend is, heeft de werkgever ook het recht te weten wanneer herstel van functioneren wordt verwacht.
Wie beoordelen ziekte en arbeidsongeschiktheid?
De werknemer is verplicht alle controlevoorschriften die door de werkgever zijn opgesteld tijdens het verzuim na te komen, voor zover die redelijk zijn in verhouding tot de wetgeving. Dit betekent niet dat de werkgever zelf de controletaak van de arbodienst of bedrijfsarts mag overnemen. Daarover bestaat duidelijke wetgeving. Het is aan de bedrijfsarts of de verzekeringsarts om de ziekte en de arbeidsongeschiktheid die daaruit voortvloeit te beoordelen. Voordat hij kan worden gedwongen om een deskundige zoals een bedrijfsarts in te schakelen, mag de werkgever zichzelf wel eerst een oordeel vormen over een ziekmelding.
Duidelijke afspraken maken
De bovengenoemde informatie houdt niet in dat een werknemer 24 uur per dag beschikbaar moet zijn voor de werkgever. Het betekent ook niet in dat een werkgever een zieke werknemer te pas en te onpas mag bellen. De werknemer hoort op de normale werktijden voor overleg beschikbaar te zijn. Om misstanden te voorkomen kunnen beide partijen het beste hun verwachtingen uitspreken en goede afspraken maken. Maar de beste remedie schuilt in een proactief verzuimbeleid met behulp van een gecertificeerde arbodienst om ziekteverzuim te verlagen. Op die manier zijn onduidelijkheden en problemen bij ziekte überhaupt niet aan de orde.
Recente reacties